Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 372/16 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gorlicach z 2016-12-20

Sygn. akt: I C 372/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Penar

Protokolant:

Radosław Wędrychowicz

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. w Gorlicach

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko J. C.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. C. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 1 535,71 zł. (jeden tysiąc pięćset trzydzieści pięć złotych siedemdziesiąt jeden groszy) wraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13.01.2015 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego J. C. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 647 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Magdalena Penar

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  K..(...)

(...)

Sygn. akt I C 372/16 upr.

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2015 r. do Sądu Rejonowego w Lublinie został wniesiony pozew, w którym powód (...) S.A. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego J. C. kwoty 1 535,71 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13.01.2015 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ramach oferty promocyjnej na czas oznaczony, na podstawie której J. C. przyjął na siebie zobowiązanie o charakterze niepieniężnym do utrzymania karty SIM w stanie aktywności przez cały okres, na jaki umowa została zawarta, a ponadto do dokonywania płatności za świadczone usługi w wysokości i terminie określonym w wystawianych na jego rzecz fakturach. Wskazał ponadto, iż umowa pomiędzy stronami została rozwiązana przed upływem okresu, na jaki została zawarta, gdyż pozwany nie wykonał zobowiązania do utrzymania karty SIM w stanie aktywności przez czas oznaczony w umowie. Twierdził, iż naliczył w związku z tym karę, zgodnie z zaakceptowanymi przez pozwanego przy zawarciu umowy warunkami oferty promocyjnej, za czas będący różnicą pomiędzy przyjętym przez pozwanego okresem zobowiązania, a faktycznie spełnionym zobowiązaniem niepieniężnym, przy czym, pomimo wezwania, pozwany nie uregulował żądanej kwoty. Wskazał, iż na dochodzoną kwotę składają się: faktura miesięczna (...) z dnia 13.01.2014 r. z terminem płatności 27.01.2014 r. na kwotę 782,58 zł., faktura miesięczna (...) z dnia 13.02.2014 r. z terminem płatności na 27.02.2014 r. na kwotę 35,79 zł., nota odsetkowa (...) z dnia 9.04.2014 r. obejmująca skapitalizowaną kwotę odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższych faktur do dnia 9.04.2014 r. w kwocie 11,28 zł., nota karna (...) z dnia 4.09.2014 r. z terminem płatności na 16.04.2014 r. na kwotę 575,73 zł., nota odsetkowa (...) z dnia 10.04.2014 r. obejmująca skapitalizowaną kwotę odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższych faktur od dnia 10.04.2014 r. do dnia 24.06.2014 r. w kwocie 35,83 zł., nota odsetkowa (...) z dnia 7.01.2015 r. obejmująca skapitalizowaną kwotę odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższych faktur od dnia 25.06.2014 r. do dnia 7.01.2015 r. w kwocie 94,50 zł.

W dniu 16.01.2015 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. akt (...)wydał w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty, w którym uwzględnił powództwo w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany J. C. wniósł o oddalenie powództwa. Twierdził, iż brak jest podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia żądania pozwu. Wskazał, że uregulował wszelkie zobowiązania wobec powoda, stąd brak było podstaw do rozwiązania łączącej strony umowy oraz naliczania dodatkowych opłat i kar.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8.06.2013 r. J. C. zawarł z powodem w ramach promocji (...) umowę nr (...) o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas oznaczony do 8.12.2014 r. Warunki umowy zostały sprecyzowane w regulaminie oferty promocyjnej. Na podstawie tej umowy pozwany zobowiązał się ponosić terminowo opłaty za świadczone mu usługi telekomunikacyjne zgodnie z wystawianymi fakturami oraz utrzymać aktywną kartę SIM przez czas trwania umowy. W związku z zawarciem umowy pozwanemu została przyznana ulga w wysokości 1 772,47 zł., przy czym jednostronne rozwiązanie umowy przed upływem czasu oznaczonego, na który została ona zawarta, dokonane przez abonenta oraz przez operatora z winy abonenta, oznaczało naruszenie zobowiązania utrzymania aktywnej karty SIM przez ten czas i w takim przypadku abonent zobowiązany był zapłacić na pisemne żądanie operatora karę umowną, której maksymalna wartość określona została na 900 zł. Wysokość kary umownej nie mogła przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Dodatkowo w przypadku naruszenia przez abonenta postanowień umowy, powód zyskiwał możliwość rozwiązania umowy w każdym czasie ze skutkiem natychmiastowym, po uprzednim wezwaniu abonenta do zaprzestania naruszeń lub usunięcia ich skutków i bezskutecznym upływie wyznaczonego w tym celu terminu. Uprawnienie takie przewidywało w szczególności, gdy abonent nie spełniał obowiązku wnoszenia opłat z tytułu umowy lub w przypadku utraty karty SIM.

/dowód: umowa z dnia 8.06.2013 r. k. 44-47, warunki oferty promocyjnej k.48-50, regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz abonentów T-M. k.51-54, zeznania pozwanego J. C. protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. 00:06:54-00:31:40/

W związku z tym, że J. C. we wrześniu 2013 r. wyjeżdżał za granicę, wykupił w T-M. dodatkowy pakiet. Usługę tą wyłączył SMS-em w grudniu 2013 r.

/dowód: zeznania pozwanego J. C. protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. 00:06:54-00:31:40/

W związku z zawartą umową operator wystawił J. C. fakturę (...) z dnia 13.01.2014 r. z terminem płatności 27.01.2014 r. na kwotę 783,46 zł., w tym za usługi telekomunikacyjne za okres od 13.12.2013 r. do 12.01.2014 r. 783,37 zł. brutto (opłata abonamentowa za okres od 13.01. do 12.02.2014 r. w wysokości 28,37 zł. netto, abonament za usługi dodatkowe: sieć rodzinna grupa 2 osób w wysokości 1,62 zł. netto, opłaty za połączenia 606,34 zł. netto: do sieci T-M. 604,84 zł., do sieci O. 1,73 zł.) oraz odsetki od nieterminowej wpłaty 0,09 zł.

/dowód: faktura (...) wraz z rozliczeniem konta k.63/2,64, zeznania pozwanego J. C. protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. 00:06:54-00:31:40/

J. C. nie uregulował należności z tej faktury, gdyż poprzednie były znacznie niższe. Żądał od operatora bilingów dotyczących wykonanych połączeń. Ostatecznie zdecydował się wyłączyć telefon.

/dowód: dowody wpłat przedłożone przez pozwanego k.63/2,64, zeznania pozwanego J. C. protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. 00:06:54-00:31:40/

Pozwany w związku z tym, że nie korzystał z telefonu, nie zapłacił należności z faktury (...) z dnia 13.02.2014 r. z terminem płatności na 27.02.2014 r. na kwotę 38,51 zł., w tym za usługi telekomunikacyjne 36,89 zł. brutto (opłata abonamentowa za okres od 13.02. do 12.03.2014 r. w wysokości 28,37 zł. netto, abonament za usługi dodatkowe: sieć rodzinna grupa 2 osób w wysokości 1,62 zł. netto) oraz odsetki od nieterminowej wpłaty 1,62 zł.

/dowód: faktura (...) wraz z rozliczeniem konta k.65, zeznania pozwanego J. C. protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. 00:06:54-00:31:40/

Pismem z dnia 9.04.2014 r., nadanym w dniu 14.04.2014 r., powód wypowiedział J. C. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), ze skutkiem na dzień 13.06.2014 r. Jednocześnie pozwany został poinformowany o możliwości kontynuowania zawartej umowy, pod warunkiem zapłaty w terminie do 3.06.2014 r. kwoty 1 405,38 zł., na którą składały się należności wynikające z nieopłaconych faktur, odsetki za zwłokę oraz kary umowne.

/dowód: wypowiedzenie umowy wraz z dowodem nadania pozwanemu k.59,62/

W dniu 4.09.2014 r. powód wystawił J. C. notę karną (...) z terminem płatności na 16.04.2014 r. na kwotę 575,73 zł. obejmującą karę umowną. Ostatecznie na dzień 7.01.2015 r. operator określił zaległość pozwanego na kwotę 1 535,71 zł. Składają się na nią, oprócz wskazanej kary umownej, należności z faktury (...) w wysokości 782,58 zł., należności z faktury (...) w wysokości 35,79 zł., także skapitalizowane kwoty odsetek określone w notach odsetkowych: nr (...) na kwotę 11,28 zł., nr (...) na kwotę 35,83 zł., nr (...) na kwotę 94,50 zł.

/ dowód: saldo niezapłaconych faktur i not księgowych na dzień 7.01.2015 r., k.43, zestawienie kar umownych k.60/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów, w szczególności dokumentów i zeznań pozwanego J. C..

Dokumenty, które zostały przedłożone do akt sprawy w oryginale, bądź kserokopii poświadczonej z oryginałem zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie budziły zastrzeżeń, bowiem zostały wystawione przez uprawnione osoby w ramach ich kompetencji, a nadto nie były kwestionowane przez strony.

Podzielić należało także zeznania pozwanego J. C., w części w jakiej posłużyły do dokonywania ustaleń, jako wiarygodne i korespondujące z innymi dowodami. W szczególności pozwany przyznał w nich, że nie uregulował należności wynikających z faktur (...) oraz wyłączył telefon, co zgodnie z warunkami umowy upoważniało powoda do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 353 § 1 k.c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Art. 353 1 k.c. przewiduje natomiast, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń J. C. oraz (...) S.A. z siedzibą w W. łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, do której mają zastosowanie przepisy art.56 ustawy z dnia 16.07.2004r. Prawo telekomunikacyjne (tekst jedn. Dz.U.2014.243) oraz art.750 k.c.

Na jej podstawie pozwany został zobowiązany do zapłaty należności za świadczone usługi telekomunikacyjne, wynikające z faktury (...) w wysokości 782,58 zł. oraz z faktury (...) w wysokości 35,79 zł. Pozwany nie negował, że nie zapłacił powyższych należności, ograniczając się jedynie do zakwestionowania wysokości należności z faktury (...), na tej podstawie, że odbiega od tych wnikających z wcześniejszych faktur. Nie kwestionował natomiast wykazanych na niej ilości połączeń, a w sytuacji, gdy jak podawał żądał bilingów dotyczących wykonanych połączeń, w przypadku, gdyby należność ta była bezzasadna, to z pewnością powołał by się na nie. Skoro ich nie ujawnił, ani też nie żądał przedłożenia ich przez powoda, to tym samym brak jest podstaw do zakwestionowania poprawności wyliczeń przedstawionych przez powoda. Odnośnie faktury (...), to brak podstaw do jej zakwestionowania, skoro obejmuje tylko opłatę abonamentową, a ponieważ umowa nie została jeszcze rozwiązana, pozwany miał obowiązek jej uiszczenia.

Brak jest podstaw do zakwestionowania kary umownej określonej w nocie karnej (...) na kwotę 575,73 zł. Sama zasadność nałożenia kary nie budzi wątpliwości jako zgodna z art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 16.07.2004r. Prawo telekomunikacyjne. Strony ustaliły jej wysokość w łączącej je umowie, z kolei okoliczności, w jakich operator nakłada karę na abonenta w sposób jednoznaczny wynikają z warunków oferty promocyjnej, w ramach której została zawarta umowa oraz z regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Z treści umowy wynika, iż pozwany J. C. przed zawarciem umowy otrzymał oraz zapoznał się i zaakceptował, zarówno przedmiotowy regulamin, jak i warunki oferty promocyjnej. Także brak jest podstaw do zakwestionowania wysokości nałożonej kary, zważywszy na wysokość przyznanej ulgi, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania przed okresem na jaki została zawarta.

Tym samym stwierdzić należało, że wysokość należnych powodowi wierzytelności wynikających z faktur za usługi telekomunikacyjne nr (...) z dnia 13.01.2014 r. nr (...) z dnia 13.02.2014 r., noty odsetkowej (...) z dnia 9.04.2014 r., noty karnej (...) z dnia 4.09.2014 r., noty odsetkowej (...) z dnia 10.04.2014 r., noty odsetkowej (...) z dnia 7.01.2015 r., termin ich zapłaty, a także podstawa obciążenia pozwanego konkretną kwotą, zostały szczegółowo wskazane w każdym z wyżej wymienionych dokumentów. Przedstawiony przez powoda sposób wyliczenia powyższych kwot ocenić należało jako prawidłowy w sferze merytorycznej i rachunkowej, w przypadku wyliczenia kary umownej, jako proporcjonalny do rzeczywistego trwania umowy w stosunku do okresu wynikającego z umowy.

W związku z tym, skoro powód zgodnie z art. 6 k.c. udowodnił istnienie, wysokość i wymagalność roszczenia, a pozwany nie wykazał żadnego zarzutu, który niweczyłby zasadność powództwa, na zasadzie wyżej powołanych przepisów w zw. z art. 471 k.c. należało orzec jak w pkt. I wyroku.

Rozstrzygnięcie o odsetkach uzasadnia art. 481 § 1 i art. 482 k.c.

O kosztach procesu poniesionych przez powoda, na które złożyły się opłata sądowa od pozwu w wysokości 30 zł., wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 600 zł., oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

SSR Magdalena Penar

1.  (...)

2.  K. (...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Halina Zabierowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gorlicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Penar
Data wytworzenia informacji: