Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gorlicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogusław Gawlik

Protokolant: st. sekr. sąd. Elżbieta Kwiatkowska

w obecności -- Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gorlicach Arleta Osikowicz

po rozpoznaniu dnia 20. 07, 12. 10, 29. 11 i 13. 12. 2016 r., 25. 05. 2017 r.

sprawy karnej J. D.

ur. (...) w W. s. A. i P. zd. O. (...),

PESEL (...),

oskarżonego o to, że :

I. w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości W. woj. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej kierował ciągnikiem rolniczym marki U. o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stężeniu 1,17%0 alkoholu etylowego we krwi,

tj. o przest. z art. 178a §1 kk

II. w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości W. i G. woj. (...) znieważył funkcjonariuszy policji sierż. szt. M. R. i sierż. szt. P. W. słowami wulgarnymi powszechnie uważanymi za obraźliwe podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych,

tj. o przest. z art. 226 §1 kk

I.  oskarżonego J. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia występku z art.178a §1 kk, przyjmując stężenie alkoholu na 1, 58 ‰ i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę grzywny w wysokości 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

II.  oskarżonego J. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia występku z art. 226 §1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę grzywny w wysokości 70 (siedemdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

III.  na mocy art. 85 §1 i 2, 86 §1 i 2 kk w miejsce orzeczonych w stosunku do oskarżonego w punkcie I i II wyroku kar grzywien wymierza mu łączną karę grzywny w 140 (sto czterdzieści) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

IV.  na mocy art. 42 §2 kk orzeka wobec oskarżonego J. D. za przypisany mu w punkcie I wyroku czyn środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych - na okres 3 (trzech) lat, na poczet którego to środka na mocy art. 63§4 kk zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od 08. 06. 2015 r. dnia do dnia 02. 06. 2017 r.

V.  na mocy art. 43a §2 kk orzeka wobec oskarżonego J. D. za przypisany mu w punkcie I wyroku czyn świadczenie pieniężne, zobowiązując go do uiszczenia na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwoty 5 000 (pięć tysięcy) złotych,

VI.  na zasadzie art. 624 §1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

sygn. akt II K 579/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 02. 06. 2017 r.

(ograniczone w trybie art. 424 §3 kpk)

J. D. oskarżony był o to, że:

I. w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości W. woj. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej kierował ciągnikiem rolniczym marki U. o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stężeniu 1,17‰ alkoholu etylowego we krwi tj. o przest. z art. 178a §1 kk,

II. w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości W. i G. woj. (...) znieważył funkcjonariuszy policji sierż. szt. M. R. i sierż. szt. P. W. słowami wulgarnymi powszechnie uważanymi za obraźliwe podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych tj. o przest. z art. 226 §1 kk.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do przyjęcia, że oskarżony J. D. dopuścił się obu zarzucanych mu czynów .

Kierując po drodze publicznej w miejscowości W. ciągnikiem rolniczym marki U. o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycje art. 178a §1 kk, przewidującego odpowiedzialność za kierowanie pojazdem mechanicznym m. in. w ruchu lądowym, w stanie nietrzeźwości. Pojęcie stanu nietrzeźwości definiuje m. in. art. 115 §16 kk, który mówi o tym, że taki stan występuje m. in. jeżeli zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promilla. Sąd przyjął, iż oskarżony kierował ciągnikiem przy stężeniu alkoholu we krwi 1,58 promilla, opierając się w tym zakresie na opinii biegłej z zakresu rachunku retrospektywnego K. P. (opinia główna i uzupełniająca k. 91-92 oraz 207-208), podzielając treść tych opinii a zwłaszcza uzupełniającej. Oskarżony kierował ciągnikiem ok. godziny 19.15 i w oparciu o opinię jak wyżej przyjęto, iż wówczas stężenie alkoholu wynosiło właśnie 1,58 promilla (0,75 mg/dm ³) we krwi. Z analizy badania oskarżonego na zawartość alkoholu alkotestem z godziny 19. 35 wynikało, iż stężenie alkoholu wynosiło wówczas 0,75 mg/dm ³ w wydychanym powietrzu (k. 2), zaś z późniejszego badania krwi z godziny 20. 20 stężenie alkoholu z badania krwi wynosiło 1,17 promilla ( k. 27-28 w związku z k. 30). Przyjmując w oparciu o te dwa badania i nie dając wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że spożywał alkohol tuż przed zatrzymaniem go przez funkcjonariuszy policji już po wjechaniu na posesję i zatrzymaniu ciągnika a nie spożywał go wcześniej - ustalono, że stężenie alkoholu we krwi oskarżonego w czasie kierowania ok. godziny 19.15 było takie jak w czasie pierwszego badania alkotestem, w przeliczeniu tego na promille. Z przeprowadzonych dwóch badań wynikało bowiem, że u oskarżonego przy kolejnym badaniu z krwi zakończyła się już faza wchłaniania alkoholu i rozpoczęła się już faza eliminacji. Wersją najkorzystniejszą dla oskarżonego przy takich ustaleniach było przyjęcie, że stężenie z badania o godzinie 19. 35 było stężeniem maksymalnym a przez pół godziny wcześniejszej zachodziła faza równowagi, uwzględniając stopień stanu nietrzeźwości stwierdzony z późniejszego badania krwi.

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał również dyspozycje art. 226 §1 kk, który przewiduje odpowiedzialność za znieważenie funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. J. D. używał do funkcjonariuszy policji, pokrzywdzonych M. R. i P. W. zwrotów, które niewątpliwie miały charakter znieważający. Tenże wypowiadał do nich zwroty m. in. ch…e, sk- syny, które niewątpliwie taki charakter mają. W/w funkcjonariusze podejmowali w tym czasie czynności służbowe wobec oskarżonego związane z interwencją, której dotyczy pierwszy z czynów zarzucany oskarżonemu a związany z kierowaniem ciągnikiem w stanie nietrzeźwości. Zwroty znieważające oskarżony używał w toku całej szeroko rozumianej interwencji począwszy od miejsca zatrzymania w W. aż do G., gdzie w obecności funkcjonariuszy w (...)e dokonywano pobrania krwi oskarżonemu dla potrzeb późniejszego badania na zawartość alkoholu.

Tym samym biorąc pod uwagę powyższe oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona obu przestępstw, których dotyczy akt oskarżenia, z art. 178a §1 kk oraz 226 §1 kk.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe za przypisane mu czyny jako okoliczność łagodzącą uwzględniono dotychczasową niekaralność za przestępstwa ( k. 157).

Za czyn z art. 178a §1 kk wymierzono karę grzywny w wysokości 120 stawek, zaś za czyn z art. 226 §1 kk karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych w obu tych przypadkach. Wymierzając kary grzywien jak wyżej odnośnie pierwszego z czynów uwzględniono dość duży stopień nietrzeźwości oskarżonego, zaś z drugiej strony przejechanie stosunkowo niewielkiego odcinka drogi (ok. 300 metrów drogą dojazdową publiczną do miejsca zatrzymania a wcześniej również stosunkowo niedługi odcinek główną drogą publiczną w W. od sklepu, gdzie wcześniej oskarżony spotkał pokrzywdzonych funkcjonariuszy). Za drugi z czynów wzięto pod uwagę to, że oskarżony zwrotów znieważających używał formalnie kilkakrotnie w toku całej szeroko rozumianej interwencji. Przy wymiarze kary grzywny uwzględniono również sytuację finansowo-majątkową oskarżonego, która jest raczej trudna albowiem oskarżony utrzymuje się z niewielkiej renty w kocie ok. 700 złotych (jego żona mam podobne świadczenie) oraz jest właścicielem kilku działek o łącznej powierzchni nieco ponad 1ha (k. 160 w związku z k. 64-65).

Sąd wymierzył oskarżonemu łączną karę grzywny w wysokości 140 stawek, przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych, przyjmując zasadę znacznej absorpcji, z uwagi na ścisły związek czasowo-miejscowy występków. Brak natomiast podstaw do całkowitej absorpcji, gdyż byłoby to sprzeczne z celami wychowawczo-zapobiegawczymi, które kara ma osiągnąć oraz względami kształtowania świadomości prawnej.

Za czyn główny z art. 178a §1 kk orzeczono wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny, którego wymiar wynosi od 18. 05. 2015 r. minimum 3 lata. Sąd orzekł środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na minimalny okres 3 lat, mimo stosunkowo dużego stanu nietrzeźwości, uwzględniając stosunkowo niewielki odcinek drogi, który przejechał oskarżony.

Na poczet środka karnego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od 08. 06. 2015 r. do 02. 06. 2017 r.

Orzeczono również obligatoryjne świadczenie pieniężne na cel społeczny tj. na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5 tys. złotych a zatem w minimalnej wysokości przewidzianej w obecnym art. 43a §2 kk, stosowanym w czasie orzekania jako przepis obecnie obowiązujący, zgodnie z ogólną regułą art. 4 §1 kk w tym zakresie (w dacie czynu takie samo świadczenie przewidziane było w oparciu o poprzednio obowiązujący przepis artykułu 49 §2 kodeksu karnego).

Zdaniem sądu orzeczone kary i pozostałe środki są adekwatne do całokształtu okoliczności obciążających i łagodzących. Winny one odnieść zamierzony skutek w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Z uwagi na trudną sytuację finansową zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.