Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gorlicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2024 roku

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: asesor sądowy Damian Kusibab

Protokolant: Paulina Śliwa

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2024 roku w Gorlicach

na rozprawie

sprawy z powództwa B. R., T. R.

przeciwko S. P.

o zapłatę kwoty 14.256,00 zł

1.  zasądza od pozwanej S. P. na rzecz powodów B. R. oraz T. R. solidarnie kwotę 14.256,00 zł (czternaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt sześć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej S. P. na rzecz powodów B. R. oraz T. R. solidarnie kwotę 4.384,00 zł (cztery tysiące trzysta osiemdziesiąt cztery złote) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

Proszę Sekretariat:

1.  (...),

2.  (...)

Gorlice, dnia 12 kwietnia 2024 roku Asesor sądowy Damian Kusibab

Sygn. akt I C 457/22 upr.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach

z dnia 12 kwietnia 2024 r.

Pozwem z dnia 27 września 2022 r. (data prezentaty) powodowie B. R. oraz T. R. wnieśli przeciwko pozwanej S. P. o zasądzenie kwoty 14.256,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 2 sierpnia 2022 r. oraz zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podano, że powodowie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonali na rzecz pozwanej usługę demontażu starek kostki i ułożenie nowej kostki na nieruchomości pozwanej. Pozwaną i jej zmarłego męża Ł. P. łączyły stosunki koleżeńskie z powodami. Pozwana uzgodniła z powodem T. R., że powodowie wykonają demontaż (rozbiórkę) starej kostki i ułożą nową kostkę na nieruchomości pozwanej w S., co miało miejsce od dnia 17 marca 2021 r. przez okres około 5-6 dni. Powód wykonał zleconą usługę wraz z pracownikami, tj. S. G. i R. D. (1). Termin wykonania powód uzgodnił z nieżyjącym Ł. P.. Zlecającą usługę była S. P. ponieważ nieruchomość, na której została ułożona kostka stanowiła jej własność. Strony uzgodniły wynagrodzenie na kwotę 13.200,00 zł netto. Początkowo, strony uzgodniły, że zapłata nastąpi w terminie miesiąca od dnia wykonania zlecania robót. Z uwagi na ciężką chorobę Ł. P. w tym czasie, powodowie nie domagali się natychmiastowej zapłaty za ułożoną kostkę. W dniu 20 sierpnia 2021 r. zmarł Ł. P.. Pozwana tłumaczyła brak zapłaty trudną sytuacją finansową po śmierci męża, lecz zapewniała, że rozliczy się z powodami. Pozwana po pewnym czasie odmówiła zapłaty za wykonaną usługę, wobec czego koniecznym stało się wystawienie faktury VAT nr (...) w dniu 18 lipca 2022 r. za wykonaną w marcu 2021 r. usługę. Powód w dniu 3 sierpnia 2022 r. wezwał pozwaną pisemnie do zapłaty zaległej kwoty za wykonanie ułożenia kostki brukowej. Pismem z dnia 17 sierpnia 2022 r. pozwana odmówiła zapłaty na rzecz powodów należnej kwoty wskazując, że faktura została wystawiona w 2022 r. i w tym czasie nie były wykonane żadne prace na nieruchomości pozwanej.

Nakazem zapłaty z dnia 29 września 2022 r., sygn. akt(...), Referendarz Sądowy tut. Sądu uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwana S. P. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Uzasadniając swoje stanowisko podała, że wbrew twierdzeniom strony powodowej nigdy nie zlecała wykonania na swoją rzecz jakichkolwiek usługi na stanowiącej jej własność nieruchomości, nie zawierała żadnych umów oraz nie dokonywała z nikim ustaleń dotyczących wykonania prac na swojej nieruchomości. Podała, że ustalenia dotyczące wykonania prac budowlanych powód dokonywał z Ł. P. bez zgody i wiedzy pozwanej. Dalej podała, że nie wiadomo z czego wynika kwota 13.200,00 zł netto. Dalej wskazała, że nie ustalała terminu miesięcznego płatności, skoro nie zawierała umowy na wykonanie prac, a zlecenie powodowie przyjęli od Ł. P. w ramach tzw. „zlecenia na czarno”. Co więcej powodowie przyznali, że nie wystawili po zakończeniu prac żądnej faktury. Powodują się na śmierć Ł. P. strona powoda nie zauważa faktu, że ww. zmarł 20 sierpnia 2021 r., zaś rzekome prace zostały wykonane w marcu 2021 r., a zatem nic nie stało na przeszkodzie wystawienia faktury, zaś przedmiotowa faktura została wystawiona dopiero 18 lipca 2022 r., a zatem półtora roku od wykonania usługi. Kolejno wskazała, że w połowie marca 2022 r. powód T. R. naszedł pozwaną w jej domu w S. (...) żądając zapłaty kwoty ok. 7.000,00 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie usługi ułożenia kostki brukowej, twierdząc, że należność nie została uregulowana przez jej zmarłego małżonka, jednocześnie nie przedstawiając żądnych dokumentów, umów, protokołów odbioru pracy czy też rozliczeń metrażu wykonanych prac.

W piśmie procesowym z dnia 16 listopada 2022 r. strona powodowa ustosunkowała się do stanowiska pozwanej wyrażonego w sprzeciwie od nakazu zapłaty z daty wpływu z dnia 20 października 2022 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. P. jest współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w S. (...).

(bezsporne)

T. R. oraz B. R. prowadzą działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...), (...) s.c. w M.. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonali na rzecz Ł. P., z którym pozostawali w relacjach biznesowych i towarzyskich oraz jego małżonki S. P. usługę demontażu i ułożenia nowej kostki brukowej na nieruchomości położonej w S. (...).

( dowód: screen wiadomości (...) powódki do pozwanej z dnia 17 czerwca 2020 r. – k. 41; zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06; zeznania pozwanej S. P. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:40:07-01:55:33 )

Wszelkie warunki umowy strony ustaliły wyłącznie ustnie. Strony operowały orientacyjną ilością powierzchni do wybrukowania, tj. ok. 120-130 metrów kwadratowych. Rodzaj kostki brukowej został wybrany przez S. P., zaś materiał dostarczała spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G..

( dowód: zeznania świadka S. G. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:15:13-00:23:17; zeznania świadka R. D. (1) protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:23:18-00:31:20; zeznania świadka P. M. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:31:21-00:40:55; zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06; zeznania pozwanej S. P. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:40:07-01:55:33 )

Prace na nieruchomości prowadzone były pomiędzy 17 marca 2021 r. a 31 marca 2021 r. Ł. P. nalegał za pośrednictwem komunikatora internetowego, aby prace były prowadzone pomimo minusowych temperatur. S. P. nadzorowała wykonywane prace, wskazując T. R. swoje uwagi i polecenia. Informowała pracowników wykonawcy, że pracuje w branży budowlanej i chce mieć wszystko zrobione bez fuszerki.

(dowód: wiadomości z komunikatora messanger – k. 14-18; fotografie – k. 19-23; zeznania świadka zeznania świadka S. G. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:15:13-00:23:17; zeznania świadka R. D. (1) protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:23:18-00:31:20; zeznania świadka P. M. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 00:31:21-00:40:55; zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06; zeznania pozwanej S. P. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:40:07-01:55:33 )

Kwotę wynagrodzenia strony ustaliły na kwotę 14.256,00 zł brutto. Należność ta obejmowała demontaż starej kostki, wykonanie podbudowy i ułożenie nowej kostki brukowej. Do rozliczenia pomiędzy stronami miało dojść w terminie miesiąca po zakończeniu wykonania prac.

(dowód: zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06 )

T. R. wykonał przedmiotowe prace, a S. P. i Ł. P. odebrali je nie wnosząc zastrzeżeń.

(bezsporne)

Z uwagi na postępującą chorobę nowotworową Ł. P. i konieczność ponoszenia przez niego wysokich kosztów leczenia T. R. zdecydował się wstrzymać z wystawieniem faktury za wykonaną usługę.

(dowód: zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06

Po około 2 miesiącach od śmierci Ł. P., co miało miejsce w dniu 20 sierpnia 2021 r. T. R. zwrócił się do S. P., aby wypłaciła mu zaległe wynagrodzenie za wykonaną usługę. Z. początkowo zwlekała z wypłatą, tłumacząc się złą sytuacją finansową. W późniejszym czasie zaczęła unikać kontaktu z T. R. i ostatecznie uiszczenia wymaganego wynagrodzenia.

(dowód: zeznania powoda T. R. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:19:03-01:40:06; zeznania pozwanej S. P. protokół rozprawy z dnia 12 kwietnia 2024 r. 01:40:07-01:55:33 )

W dniu 18 lipca 2022 r. powodowie wystali fakturę VAT nr (...) na kwotę 13.200,00 zł netto (14.256,00 zł brutto) za wykonanie usługi ułożenia kostki wokół budynku.

(dowód: faktura VAT nr (...) – k. 10; pismo powoda T. R. z dnia 3 sierpnia 2022 r. – k. 11 )

Po analizie faktury S. P. zaczęła ją kwestionować, twierdząc, że nie zlecała powodom wykonania prac polegających na ułożeniu kostki brukowej na nieruchomości położonej w S. (...) oraz, że faktura została opatrzoną datą sprzedaży 18 lipca 2022 r. z terminem płatności 14 dni, a więc upływającym 1 sierpnia 2022 r., skoro w 2022 r. żadne prace nie tylko nie były zlecone, ale także wykonywane.

(dowód: pismo pozwanej S. P. z dnia 17 sierpnia 2022 r. – k. 12-13)

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. akt (...), Sąd Rejonowy w Gorlicach uznał T. R. za winnego tego, że w dniu 18 lipca 2022 r. w M. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako wspólnik (...) .H.U. (...), (...) s.c. w M. i będąc z tego tytułu upoważniony do wystawienia dokumentów księgowych, poświadczył nieprawdę w treści faktury VAT nr (...) z dnia 18 lipca 2022 r. w ten sposób, że wskazał jako datę wykonania usługi kostki wokół budynku jednorodzinnego zrealizowanej na rzecz S. P. dzień 18 lipca 2022 r., w sytuacji gdy ta usługa została wykonana do dnia 31 marca 2021 r. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10,00 zł.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 26 kwietnia 2023 r., (...) wraz z uzasadnieniem – k. 106-111)

Po śmierci Ł. P. prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. w G. został B. D..

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów.

Sąd za wiarygodne uznał zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów. W części są to dokumenty o charakterze urzędowym, o jakich mowa w art. 244 § 1 k.p.c, sporządzone w przepisanej formie, przez organy do tego powołane, których autentyczność, jak też zawarta w nich treść nie była przez strony kwestionowana. Podobnie ocenione zostały zalegające w aktach sprawy dokumenty prywatne służące jako dowody w sprawie na okoliczność tego, że podmioty, które się pod tymi dokumentami podpisały złożyły oświadczenia o treści w nich zawartej (art. 245 k.p.c.), których wiarygodność nie była podważana.

Sąd w zasadniczej części dał wiarę zeznaniom powoda T. R. oraz świadków: S. G., R. D. (2) i P. M., którzy są pracownikami powoda. W ocenie Sądu, korelowały one ze sobą i okazały się zgodne z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym. Fakt, że świadkowie S. G. i R. D. (2) byli w chwili wykonywania usługi pracownikami powoda, nie jest okolicznością decydującą o zasadności powództwa czy też całkowicie dyskredytującym świadków. Powyższe odnosi się również do świadka P. M., który pracował poprzednio w spółce (...) Sp. z o.o. z/s w G., a obecnie u powoda.

Większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy nie miały zeznania świadka B. D., który nie posiadał szczegółowej wiedzy odnośnie ustaleń stron umowy, a także co do przebiegu realizacji dzieła. Niewątpliwym jest, że obecnie świadek jest prezesem spółki (...) Sp. z o.o. w G., która jak twierdził prowadziła za czasów ówczesnego prezesa zarządu Ł. P. nieewidencjonowaną działalność w zakresie rozliczenia masy bitumicznej, jednakże fakty te nie zostały dowiedzione żadnymi innymi dowodami i nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Z zeznań świadka wynika kategorycznie, że brak jest dowodów, aby spółka zapłaciła powodom za przedmiotową usługę.

Z kolei co do oceny zeznań pozwanej S. P., należy wskazać, że są one stanowiskiem pozwanej w procesie i stanowiły jej twierdzenia jakoby nie brała udziału w zawarciu ustnej umowy demontażu i ułożenia kostki brukowej, wydawania poleceń powodowi oraz jego pracownikom i rozliczenia usługi przez małżonka. Biorąc pod uwagę, że pozwana aktywnie brała udział w prowadzonej inwestycji, podejmowała kluczowe decyzje oraz rozmawiała z powodem i jego pracownikami, to w ocenie Sądu, jej twierdzenia, co do braku zgody na działanie powoda na jej posesji i niewiedzy co do szczegółowych ustaleń ustnej umowy, są sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu, jest wysoce mało prawdopodobnym, by powód wykonujący usługę ułożenia kostki na działce pozwanej, dokonywał czynności bez poinformowania o nich pozwanej i uzyskania jej zgody. Mając to na uwadze, Sąd odmówił wiary twierdzeniom i zeznaniom pozwanej w tym zakresie. Z tych samych powodów, brak też podstaw do dania wiary pozwanej, jakoby zlecił powodom wykonanie przedmiotowej usługi wyłącznie Ł. P., który miał rzekomo rozliczyć się z powodami.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Należy wskazać, iż pomiędzy stronami pozostawała sporna okoliczność zawarcia ustnej umowy o wykonanie prac, polegających na demontażu starej kostki i ułożeniu nowej kostki na posesji pozwanej. Strona pozwana zarzuciła, że jeżeli już doszło do zawarcia rzekomej umowy, to pomiędzy powodami a jej zmarłym małżonkiem Ł. P.. Zakwestionowała fakt uzgadniania z nią warunków wykonywanych prac. Nie kwestionowała wysokości dochodzonego przez powodów roszczenia, podniosła natomiast, że nie dokonywała żadnych ustaleń z powodami co do wysokości wynagrodzenia.

Niewątpliwie zatem, pomiędzy powodami a pozwaną S. P. i jej zmarłym małżonkiem Ł. P. doszło do zawarcia umowy ustnej.

Zgodnie z art. 60 k.c. wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie woli w postaci elektronicznej.

W niniejszej sprawie powodowie dochodzili należności wynikającej z umowy o dzieło uregulowanej w art. 627 k.c., zgodnie z którym przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Należy wskazać, ze umowa o dzieło jest umową skutku. Taki charakter w swej zasadniczej mierze ma umowa o demontaż i ułożenie kostki brukowej na nieruchomości w S.. Cechą charakterystyczną umowy o dzieło jest osiągnięcie określonego rezultatu. Nie ma przy tym zasadniczego znaczenia sposób czy rodzaj podejmowanych staranności w wykonaniu dzieła, lecz właśnie z góry umówiony, pewny i możliwy do osiągnięcia, z uwagi na właściwości przyjmującego zlecenie, skutek. Tym samym przy umowie o dzieło możliwe jest wystąpienie wad fizycznych, co również odróżnią tą umowę od umów starannego działania.

Do elementów przedmiotowo istotnych umowy o dzieło należy zaliczyć oznaczenie dzieła, które wykonać ma przyjmujący zamówienie, oraz określenie wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest zamawiający. Brak odpowiedniego zobowiązania zamawiającego do zapłaty wynagrodzenia lub też postanowienie, że przyjmującemu zamówienie za wykonane dzieło nie należy się jakiekolwiek wynagrodzenie, powodować będzie niemożność dokonania subsumcji takiej umowy jako umowy o dzieło. Podkreślić przy tym należy, że elementu przedmiotowo istotnego umowy o dzieło nie stanowi jednak określenie wysokości tego wynagrodzenia. Strony w umowie mogą wskazać bowiem jedynie podstawy do jego określenia (W. Wyrzykowski [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. Zobowiązania. Część szczególna (art. 535-764(9)), red. M. Fras, M. Habdas, WKP 2018, art. 627.).

Pozwana S. P. twierdziła, że nigdy nie zlecała usług na swojej nieruchomości. Jednakże, zebrany w sprawie materiał dowodowy świadczy o czymś przeciwnym. Pozwana nadzorowała prace, zgłaszała uwagi i polecenia powodowi oraz odebrała wykonane prace bez zastrzeżeń. Jej aktywne uczestnictwo i akceptacja prac wskazują na to, że była świadoma i zgodziła się na wykonanie przedmiotowej usługi demontażu starej kostki, wykonania podbudowy i ułożenia nowej kostki brukowej.

Pomimo braku pisemnej umowy, ustna umowa o dzieło została zawarta w rozumieniu art. 627 k.c. W przypadku umów o dzieło, forma ustna jest wystarczająca, o ile można wykazać, że strony faktycznie zawarły umowę i doszło do jej realizacji. W niniejszej sprawie, zarówno nadzór faktyczny nad pracami, jak i ich odbiór bez zastrzeżeń świadczy o istnieniu usługi zleconej również przez pozwaną S. P..

Strona pozwana zarzuciła, że zlecenie wykonania demontażu starej kostki i ułożenia nowej kostki na posesji w S. zostało przyjęte od Ł. P. bez jej zgody i wiedzy. W ocenie Sądu zarzut ten nie mógł się ostać, gdyż nadzór nad pracami przez pozwaną oraz jej akceptacja wykonywanych usług wskazują, że była stroną umowy o dzieło i zgodziła się na jej realizację. Ponadto twierdzenie, że prace były wykonane bez jej zgody jest sprzeczne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Takie stanowisko pozwanej pojawiło się w toku niniejszego postępowania i nie zostało uzewnętrznione w trakcie wykonywania usługi przez powoda i jego pracowników. Wręcz przeciwnie, to pozwana zwracała uwagę, że przedmiotowa usługa ma zostać wykonana ze szczególną starannością, gdyż pracuje w branży budowlanej i jej posesja winna stanowić wizytówkę.

Dalej wskazać należy, że pozwana podnosiła, że nie wiadomo z czego wynika kwota 13.200,00 zł netto (tj. 14.256,00 zł brutto). Zdaniem Sądu ustalanie tej kwoty wynagrodzenia zostało dokonane w trakcie ustnych negocjacji i wykonywanych prac na posesji pozwanej, co potwierdzają zeznania powoda oraz świadka P. M., który słyszał, że strony rozmawiały o wynagrodzeniu. Ponadto, akceptacja prac przez pozwaną i brak zastrzeżeń co do kosztów podczas odbioru prac sugeruje, że pozwana zgodziła się na ustaloną kwotę.

Powodowie twierdzili, że pozwana oraz jej zmarły małżonek nie uiścili kwot 14.256,00 zł w żadnym zakresie. Pozwana zaprzeczyła i na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2024 r. podała, że jej małżonek Ł. P. rozliczył się z powodem (k. 119).

Zdaniem Sądu, pozwana nie dochowała staranności w zabezpieczeniu dowodowo faktu przekazywania powodom pieniędzy tytułem pokrycia umówionego wynagrodzenia i musi obecnie ponieść konsekwencje takiego stanu rzeczy, a spór sądowy może być rozstrzygnięty jedynie w oparciu o reguły dowodowe, w tym w szczególności zasadę art. 6 k.c., zgodnie z którą ciężar dowodu faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Na pozwanej spoczywał ciężar wykazania faktu zapłaty za wykonane dzieło. Słuchana w charakterze strony pozwana S. P. nie była w stanie wskazać w jaki sposób została rozliczona przedmiotowa usługa. Nie wiedziała nic na temat tego czy powodowie otrzymali jakiekolwiek pieniądze od Ł. P., a jeżeli tak, to w jakiej formie. Również świadek B. D. nie wiedział nic na temat łączącej strony umowy, ani czy powodowie otrzymali od Ł. P. albo pozwanej pieniądze, z których rozliczyli się za przedmiotową usługę. Powodowie przyznali, że proponowali pozwanej rozliczyć swoje usługi w masie betonowej, jednakże pozwana i ww. świadek nie wyrazili na to zgody. To oznacza, że potwierdzili fakt istnienia zaległości finansowych na rzecz powodów z tytułu wykonania umowy ułożenia kostki brukowej.

Końcowo odnieść należy się do zarzutu pozwanej, że powodowie nie wystawili faktury po zakończeniu prac, a przedmiotowa faktura została wystawiona dopiero 18 lipca 2022 r. Zdaniem Sądu opóźnienie w wystawieniu faktury nie neguje obowiązku zapłaty za wykonanie usługi. Powód T. R. został prawomocnie skazany za poświadczenie nieprawdy w fakturze nr (...) z dnia 18 maja 2022 r. Fakt ten, choć istotny z punktu widzenia postępowania karnego, nie ma bezpośredniego wpływu na istnienie zobowiązania cywilnoprawnego wynikającego z umowy o dzieło.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał za udowodnioną przez stronę powodową okoliczność, że pozwana S. P. nie przekazała powodom wymaganego wynagrodzenia w wysokości 14.256,00 zł tytułem wykonania usługi demontażu starej kostki i ułożenia nowej kostki brukowej na nieruchomości położonej w S..

Wobec powyższego, w oparciu o poczynione w sprawie ustalenia, na podstawie przywołanych wyżej przepisów i art. 481 § 1 i 2 k.c., Sąd zasądził od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 14.256,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Przepis art. 98 § 1 k.p.c. stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Przy czym od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. Jeżeli orzeczenie to jest prawomocne z chwilą wydania, odsetki należą się za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty, a jeżeli orzeczenie takie podlega doręczeniu z urzędu - za czas po upływie tygodnia od dnia jego doręczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu.

Na koszty te, zgodnie z treścią art. 98 § 3 k.p.c., składa się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 750,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda, którego wysokość ustalono na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 listopada 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800 ze zm.) w wysokości 3.600,00 złotych oraz opłaty skarbowe od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego w kwocie 34,00 złotych.

Stąd też Sąd orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...)

3.  (...)

Gorlice, dnia 11 czerwca 2024 r. asesor sądowy Damian Kusibab