Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gorlicach

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach

Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący – SSR Wojciech Langer

Protokolant st.sekr.sądowy Elżbieta Kwiatkowska

w obecności oskarżyciela --

po rozpoznaniu dnia 21. 01. 2016 r. na rozprawie

sprawy przeciwko

S. S.

s. A. i U. z domu W.

ur. (...) G.

zam. G. ul. (...)

obwinionego o to, że:

w dniu 23 marca 2015 r. w G. pomagał w zbyciu radioodtwarzacza m-ki J. model (...), o wartości 200 zł, wiedząc że pochodzi z kradzieży

tj. za wykroczenie z art. 122 §1 kw

I.  uznaje obwinionego S. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego wykroczenie z art. 122 §1 kw i za to na mocy powołanego przepisu ustawy , wymierza mu karę grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) złotych,

II.  na zasadzie art. 118 §1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 80 (osiemdziesiąt) złotych.

Sygn. akt II W 716/15

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego z dnia 21 stycznia 2016r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W nocy z 20 na 21 marca 2015r. w G. nieustalona osoba dokonała kradzieży radioodtwarzacza marki J. model (...), radia (...), zestawu głośnomówiącego, z samochodu marki V. (...), należącego do G. K.. Wartość zabranego radioodtwarzacza wynosiła 200 zł.

Dowody:

zeznania G. K.: k. 6, 42; protokół oględzin samochodu: k. 16-17;

S. S. w dniu 23 marca 2015r. przyjął opisany wyżej radioodtwarzacz od nieustalonej osoby, celem jego sprzedaży. Urządzenie to miało poodcinane kable. Policja w tym dniu zatrzymała ten radioodtwarzacz u S. S. na ulicy (...) w G..

Dowody:

zeznania R. Ż.: k. 42; zeznania M. M.: k. 42; protokół zatrzymania rzeczy: k. 8;

Opisany wyżej radioodtwarzacz został przez Policję zwrócony G. K..

Dowody:

zeznania G. K.: k. 6; pokwitowanie: k. 11;

S. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, stwierdził, że nie pamięta sytuacji i odmówił składania wyjaśnień (k. 36).

Pokrzywdzony G. K. opisał wszystkie rzeczy jaki utracił w wyniku kradzieży, podał ich wartość, rozpoznał on także swój radioodtwarzacz po wcześniej opisanych cechach. Na podstawie jego relacji Sąd uznał, że urządzenie zatrzymane u obwinionego jest tym samym, które zostało skradzione pokrzywdzonemu.

Kluczowymi dowodami w niniejszej sprawie były zeznania policjantów R. Ż. i M. M.. Obaj opisali okoliczności zatrzymania u obwinionego radioodtwarzacza, wskazali przy tym na takie jego cechy jak poodcinane kable, odnieśli się także do tłumaczenia S. S. przy zatrzymaniu. Miał on stwierdzić, że otrzymał to urządzenie od znanej mu z widzenia osoby, miał je sprzedać. Sąd dał wiarę zeznaniom obu funkcjonariuszy, ich relacje były spójne, znalazły także potwierdzenie w wersji pokrzywdzonego. Należy podkreślić, że nie mieli oni żadnego interesu w tym, by fałszywie oskarżać S. S.. Mając to na względzie Sąd wykorzystał ich zeznania przy dokonywaniu najistotniejszych ustaleń faktycznych.

Sąd przy dokonywaniu ustaleń wykorzystał także pokwitowanie zwrotu, protokół zatrzymania rzeczy i protokół oględzin samochodu. Autentyczność i wiarygodność tych dokumentów nie była kwestionowana w toku postępowania.

Sąd zważył co następuje.

Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że obwiniony przyjął od nieustalonej osoby radioodtwarzacz marki J. model (...), po to by go sprzedać. Pomagał więc w jego zbyciu. Przedmiot ten, wartości 200 zł pochodził z kradzieży, o czym obwiniony wiedział, gdyż radioodtwarzacz miał poobcinane kable, było więc widać, że został wyrwany. Zachowanie obwinionego wyczerpało znamiona z art. 122 § 1 kw. Było przy tym zawinione i społecznie szkodliwe. S. S. jest dorosłym mężczyzną, w chwili czynu miał 37 lat, po jego stronie nie zachodzą żądne okoliczności wyłączające zdolność rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania własnym postępowaniem. Jego zachowanie godziło w cudze mienie, choć ostatecznie mienie to zostało zwrócone właścicielowi. Obwiniony tym samym dopuścił się zarzucanego mu wykroczenia.

Sąd wymierzył mu karę 150 zł grzywny, uwzględniając przy tym zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające. Do tych pierwszych zaliczyć należy fakt, że radioodtwarzacz ostatecznie wrócił do właściciela. Okolicznością obciążającą było zaś dokonanie tego czynu, w zamiarze pomocy bliżej nieznanej osobie, a także wartość radioodtwarzacza. Wymierzona kara jest sprawiedliwą reakcją na czyn obwinionego. Jej wykonanie pozwoli osiągnąć względem niego zarówno cele wychowawcze, jak i zapobiegawcze, gdyż zrozumie on nie tylko nieopłacalność, ale przede wszystkim naganność swojego postępowania. Kara ta wpłynie także na świadomość prawną społeczeństwa, zwłaszcza najbliższego otoczenia obwinionego, do którego dotrze informacja o wyroku, która przyczyni się do zwiększenia ostrożności przy przyjmowaniu od w zasadzie obcych ludzi, nieznanych rzeczy, których wygląd jednoznacznie świadczy o tym, że pochodzą z czynu zabronionego. Szeroka świadomość prawna w tym zakresie leży bowiem w interesie całego społeczeństwa, gdyż może ona skutecznie utrudnić sprawcom między innymi kradzieży pozbycie się zabranych rzeczy.

Sąd zasądził na rzecz Skarbu Państwa przy tym od obwinionego koszty postępowania w kwocie 80 zł.

SSR Wojciech Langer

G., 29 lutego 2016r.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obwinionemu,

2.  K.. 7 dni.